နန်းတော်တွင်းမှ #အောက်လမ်းပညာ

 

နန်းတော်တွင်းမှ #အောက်လမ်းပညာ

အောက်လမ်းပညာဟုအဆိုပြုရမည့် စုန်းတိုက်၊ အင်းတိုက်၊ အပင်းတိုက်၊ရုပ်ထား၊ နာမ်ထား ဟူသည့် ပညာရပ်တို့မှာ ရှေးအစဥ်ကပင် အမိမြန်မာပြည်၌ တည်ရှိခဲ့သည်ဖြစ်ပြီး တိမ်ကောသည်မမည်ဘဲ အစဥ်အဆက် လက်ဆင့်ကမ်းခဲ့ကြသည်ဖြစ်လေ၏။

ထိုပညာရပ်တို့သည် လူသားတို့အပေါ်၌ အကျိုးပြုသည်မမည်ဘဲ ဆိုးကျိုးကိုသာ ဖြစ်စေသည်ဟု သဘောပိုက်ကာ ယုတ်နိမ့်သည်ဟူ၍ လူအများမှ ကြဥ်ဖယ်ထားခဲ့သော်ငြား ရှေးယခင် မြန်မာမင်းများအုပ်စိုးစဥ်ကာလ အခါသမယမှသည် ယနေ့ကာလတိုင် မထင်မရှားရှိနေခဲ့ခြင်းမှာလည်း ထူးပေသည်။

ထိုပညာရပ်များနဲ့ ပတ်သက် ၍ ရှေးအခါက ကျေးလက်နေပြည်သူများကိုမဆိုထားနှင့် နန်းတွင်းနွယ်ဝင် မင်းမိဖုရားအသိုက်အဝန်းတွင်ပင် ပါးစပ်ရာဇဝင်တွင်ကျန်ရစ်သည်အထိ တွင်ကျယ်ခဲ့ဖူးလေသည်။

ပါးစပ်ရာဇဝင်အရဆိုရသော် ပုဂံပြည့်ရှင် အလောင်းစည်သူမင်းတြား၏ မိဖုရားဖြစ်သော နာဂဆိန်သည် ညအခါဝယ် စုန်းကဝေအတတ်ဖြင့် ကောင်းကင်၌ စက်ကြိုးဆင်ကာ ကစားမြူးထူးခဲ့လေသည်။

ဤသည်ကို မြင်တွေ့လေသော ကဒူးအနွယ် စောနန်းမွန်သည် ကျီစားကာဖြင့် နာဂဆိန်မိဖုရား၏ စက်ကြိုးကိုဖြတ်လေရာ စက်ကြိုးပြတ်၍ မိဖုရားလည်း မြေအပြင်သို့ဗုန်းဗုန်းလဲကျကာ မချိမဆံဝေဒနာခံစားခဲ့ရလေသည်။ ဤသည်ကိုအကြောင်းပြု၍ မိဖုရားနာဂဆိန်သည် စောနန်းမွန် ကို ရန်ငြိုးထားကာ လက်စားချေခဲ့လေသည်။

ထိုနည်းအတူ မြန်မာတို့နောက်ဆုံး နန်းစိုက်ရာဖြစ်သော မြနန်းစံကျော်ရွှေနန်းတော်ကြီးပေါ်တွင်လည်း ပါးစပ်ရာဇဝင်တို့အရ စုန်းကဝေအတတ်တို့ ကွန့်မြူး တောက်စားခဲ့ဖူးလေသည်။

မင်းတုန်းဘုရင် လက်ထက်တော်၌ အနှိပ်အကျော်အမော်ဖြစ်သော မမညှာသည် စုန်းပညာကို တတ်ကျွမ်းသည်ဖြစ်ပြီး ထိုပညာနှင့်ပင် မြွေသမားတော် ဆရာဟိန်းကို အစွမ်းပြခဲ့ဖူးသည်ဆို၏။

မမညှာသည် ဆရာဟိန်းလာသည်ကိုမြင်ရာတွင် သူ၏ခေါင်းမှ ဆံစုကိုယူ၍ ဆရာဟိန်း လက်တွင်းသို့ ပစ်ပေးလေရာ ဆံစုမှာ ဆရာဟိန်း လက်တွင်းသို့ ရောက်သည်နှင့် မြွေအသွင်ဖြစ်သွားလေသည်။

ဤတွင် ဆရာဟိန်းသည် " ဒင်းကများ ငါ့ကိုစမ်းလို့ " ဟုဆိုကာ မြွေကိုဖမ်းချုပ်၍ သရစိမ်းမိဖုရား၏ ရေအိမ်တော်အတွင်း ပစ်ချလိုက်ရာ မမညှာခမျာ ထိုနေ့အဖို့ ဆံစုမပါဘဲ အတွင်းတော်သို့ အခစားဝင် ခဲ့ရလေသည်။

ဤသည်မှာ မင်းတုန်းဘုရင် လက်ထက်တော်၌ ဖြစ်လေပြီး သားတော် သီပေါဘုရင်လက်ထက်တော် တွင်လည်း စုန်းကဝေအောက်လမ်းနဲ့ပတ်သက်၍ ပါးစပ်ရာဇဝင်တို့ရှိခဲ့ပြန်လေသည်။

တခါသော် နန်းမတော်ကြီးစုဖုရားလတ်သည် မှန်သာကြီးသခင်၏ အကူအညီဖြင့် အောက်လမ်းဆရာကို နန်းတွင်းသို့ပင့်ခေါ်၍ အစ်မတော်မိုင်းနောင်ထိပ်စုဖုရားကြီးအား အဂ္ဂမဟေသီ နန်းဆောင်၌ စံတော်မမူနိုင်ရန်ကြံဆောင်ခဲ့လေသည်။

ကြံဆောင်ရာ၌ အစ်မတော်ကြီးစံရာနန်းဆောင်ပေါ်သို့ မြွေများစေလွှတ်ခဲ့သည်ဖြစ်ပြီး ထိုမြွေများကို မိုင်းနောင်စုဖုရားကြီးမှ လက်တွင်းမှစိပ်ပုတီးနှင့် ပစ်ပေါက်သည်တွင် ပကတိကြိုးထုံးများ ဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။

ဤသို့ဖြင့် နန်းမတော် မိုင်းနောင်စုဖုရားကြီး ခမျာ စံရာနန်း၌ ဆက်လက်မနေထိုင်ဝံ့တော့ဘဲ ညီမတော်လက်သို့ အဂ္ဂမဟေသီနန်းကို ဝကွက်အပ်ကာ ဆင်းပြေးခဲ့ရကြောင်း ပါးစပ်ရာဇဝင်တို့က ဆိုကြလေသည်။

ဤသည်တို့မှာ ပါးစပ်ရာဇဝင်တို့အရ လူအများ နှုတ်ဖျား၌တွင် ကျန်သည်ဖြစ်လေသော ရှေးအခါက စုန်းတိုက်၊အပင်းတိုက်၊ ရုပ်ထား၊ နာမ်ထား ပညာရပ်များပင် ဖြစ်လေပြီး ယခုအခါတွင်ကား ထိုပညာရပ်များနဲ့စပ်လျဥ်း၍ ဆော၊ယောနှင့် ကမ္ဘောဇတလွှားတွင် ထူးထွေ ပြောစမတ်ပြုစရာရှိကြဆဲ ဖြစ်လေသည်။

(ထည့်သွင်းထားသော နန်းဆောင်တော်ကြီးမှာ မြတောင်စုဖုရားတယောက် အစ်မတော်မိုင်းနောင်စုဖုရား၏လက်မှ ရရန် ဆောင်ကြံခဲ့သည်ဖြစ်သော နန်းမတော်ဆောင် အဂ္ဂမဟေသီနန်းကြီးပင် ဖြစ်လေသည်)

ကိုးကား

မြကေတု၏ နန်းဓလေ့မှတ်တမ်းများ

စာဆိုတော်

ဒဂုန်ခင်ခင်လေး